Είδα μια κοπέλα με μεγάλα όμορφα μάτια να κρατάει έναν μπρούντζινο αναπτήρα αντίκα ίδιο ακριβώς με έναν που έχει το αγόρι μου στην πραγματική ζωή. Θυμήθηκα (ανάμνηση μες στο όνειρο) ότι καθόμασταν στην παραλία με το αγόρι μου και ότι πήγε να ξεχάσει τον αναπτήρα του εκεί (παρόλα αυτά, μάλλον δεν τον ξέχασε όντως). Εγώ είπα στην κοπέλα ότι ο αναπτήρας αυτός είναι του αγοριού μου που χθες ή σήμερα ξέχασε στην παραλία και αυτή στενοχωρήθηκε πάρα πολύ. Με ρωτούσε τι και πώς, και εγώ την ρώτησα αν τον έχει καιρό ή τον βρήκε μια απ αυτές τις μέρες. Ένα αγόρι που ήταν μαζί της (μάλλον το αγόρι της) της έγνεψε, πήρε τον αναπτήρα από το χέρι της και μου τον έδωσε, μαζί με δύο επίσης μπρούντζινες προεκτάσεις με μορφή φάλαινας (μια από τον καθένα τους), η μια απεικόνιζε μια γαλήνια φάλαινα και η άλλη μια πιο επιθετική. Εκεί σιγουρεύτηκα ότι δεν ήταν ο δικός μας αναπτήρας, γιατί ο δικός μας δεν είχε τέτοιες προεκτάσεις.. Στενοχωρήθηκα λίγο αλλά κράτησα τον κλεμμένο αναπτήρα και έφυγα με μια υποψία ντροπής. Ενώ καθόμουν σε ένα ανοιχτό μέρος και μιλούσα με κάποιον που πρότεινε να πάμε σε ένα μαγαζί και τον απέρριπτα γιατί δεν είχα χρήματα, με πλησίασε ο πατέρας μου που είπε μια-δυο κουβέντες και μου έδωσε 10 ευρώ. Μουρμούρισα ένα ευχαριστώ και μπήκα σ' ένα σπίτι που μέσα είχε παρκαρισμένο ένα μηχανάκι στρογγυλοφάναρο με χάρτινα τετράδια μέσα σε μια τσάντα που δυστυχώς δεν θυμάμαι τι έγραφαν εξωτερικά, αν και στο όνειρο τα διάβασα. Σε κάποιο σημείο εδώ, ξαναείδα την κοπελίτσα με το όμορφα μάτια που είχα κλέψει, αυτή τη φορά χωρίς το αγόρι της και με κοιτούσε κατάματα. Νομίζω πως έφυγα.. Μου έμεινε μια αίσθηση απ' το όνειρο ότι ήταν κάποια μέρα αφιερωμένη σε κάποια γιορτή, όχι όμως πολύ σημαντική. Ευχαριστώ προκαταβολικά όποιον του ρίξει μια ματιά :)
Είδα μια κοπέλα με μεγάλα όμορφα μάτια να κρατάει έναν μπρούντζινο αναπτήρα αντίκα ίδιο ακριβώς με έναν που έχει το αγόρι μου στην πραγματική ζωή. Θυμήθηκα (ανάμνηση μες στο όνειρο) ότι καθόμασταν στην παραλία με το αγόρι μου και ότι πήγε να ξεχάσει τον αναπτήρα του εκεί (παρόλα αυτά, μάλλον δεν τον ξέχασε όντως). Εγώ είπα στην κοπέλα ότι ο αναπτήρας αυτός είναι του αγοριού μου που χθες ή σήμερα ξέχασε στην παραλία και αυτή στενοχωρήθηκε πάρα πολύ. Με ρωτούσε τι και πώς, και εγώ την ρώτησα αν τον έχει καιρό ή τον βρήκε μια απ αυτές τις μέρες. Ένα αγόρι που ήταν μαζί της (μάλλον το αγόρι της) της έγνεψε, πήρε τον αναπτήρα από το χέρι της και μου τον έδωσε, μαζί με δύο επίσης μπρούντζινες προεκτάσεις με μορφή φάλαινας (μια από τον καθένα τους), η μια απεικόνιζε μια γαλήνια φάλαινα και η άλλη μια πιο επιθετική. Εκεί σιγουρεύτηκα ότι δεν ήταν ο δικός μας αναπτήρας, γιατί ο δικός μας δεν είχε τέτοιες προεκτάσεις.. Στενοχωρήθηκα λίγο αλλά κράτησα τον κλεμμένο αναπτήρα και έφυγα με μια υποψία ντροπής. Ενώ καθόμουν σε ένα ανοιχτό μέρος και μιλούσα με κάποιον που πρότεινε να πάμε σε ένα μαγαζί και τον απέρριπτα γιατί δεν είχα χρήματα, με πλησίασε ο πατέρας μου που είπε μια-δυο κουβέντες και μου έδωσε 10 ευρώ. Μουρμούρισα ένα ευχαριστώ και μπήκα σ' ένα σπίτι που μέσα είχε παρκαρισμένο ένα μηχανάκι στρογγυλοφάναρο με χάρτινα τετράδια μέσα σε μια τσάντα που δυστυχώς δεν θυμάμαι τι έγραφαν εξωτερικά, αν και στο όνειρο τα διάβασα. Σε κάποιο σημείο εδώ, ξαναείδα την κοπελίτσα με το όμορφα μάτια που είχα κλέψει, αυτή τη φορά χωρίς το αγόρι της και με κοιτούσε κατάματα. Νομίζω πως έφυγα.. Μου έμεινε μια αίσθηση απ' το όνειρο ότι ήταν κάποια μέρα αφιερωμένη σε κάποια γιορτή, όχι όμως πολύ σημαντική.
Ευχαριστώ προκαταβολικά όποιον του ρίξει μια ματιά :)