Το τριώροφο κτίριο του ονείρου σας λειτουργεί ως συμβολική αναπαράσταση της εσωτερικής σας ζωής. Κάθε όροφος αντιστοιχεί σε μια διαφορετική πνευματική ή συναισθηματική βαθμίδα, και οι ξεχωριστές σκάλες πρόσβασης υποδηλώνουν πως κάθε επίπεδο απαιτεί μοναδικό τρόπο προσέγγισης· άλλος τρόπος για να φτάσει κανείς στο παρελθόν, άλλος για το παρόν, κι άλλος για τη μυστική επικράτεια του νοήματος.
Οι διάδρομοι, που θυμίζουν εμπορικά κέντρα αλλά αντί για βιτρίνες ένδυσης έχουν ναΐσκους, αποτελούν μια αξιοπρόσεκτη αντιστροφή της καθημερινότητας: εκεί όπου συνήθως ο άνθρωπος περιπλανιέται αναζητώντας αντικείμενα, στο όνειρο εσείς περιδιαβαίνετε αναζητώντας πνευματικά ίχνη, μέσα σε μια αλυσίδα ιερών τόπων.
Η παράθεση πολλών παρεκκλησίων – το ένα δίπλα στο άλλο – γεννά μια αίσθηση πληθώρας πνευματικών ευκαιριών. Σαν να σας καλεί η ψυχή να στραφείτε προς διαφορετικές όψεις της πίστης ή της ηθικής αναζήτησης. Οι ιερείς, σε διάφορους ρόλους (κοινωνούντες, συνομιλητές, περιπατητές), συμβολίζουν τις μορφές καθοδήγησης που έχετε συναντήσει ή αναζητείτε στη ζωή σας. Ο ένας κοντά σας, ο άλλος πιο μακριά· όπως και οι καθοδηγητές στη ζωή: κάποιοι περνούν φευγαλέα, άλλοι στέκουν και μιλούν, κοινωνούν.
Η παρουσία της πρώην συντρόφου σας, ειδικά την ημέρα της επετείου της γνωριμίας σας, υποδηλώνει πως το όνειρο ενέχει και μνήμη, και ενδεχομένως κάποιο άλυτο εσωτερικό ερώτημα. Εκείνη δείχνει ευλάβεια, αγγίζοντας εικόνα – ίσως πνευματικά να έχει εξελιχθεί ή απλώς εσείς την βλέπετε πλέον εξιδανικευμένη. Η ευλάβειά της ίσως συμβολίζει την εσωτερική της απόσταση ή μια υποσυνείδητη ανάγκη συμφιλίωσης – πνευματικής ή συναισθηματικής.
Η στιγμή της αγκαλιάς στον ναό λειτουργεί ως σύμβολο οικειότητας, αλλά και ερωτήματος: ποια είναι η φύση της πραγματικότητας και ποια του ονείρου; Η ερώτησή σας «μήπως αυτό που ζούμε είναι όνειρο;» καταγράφει με εντυπωσιακή ακρίβεια το προαιώνιο φιλοσοφικό ερώτημα περί πραγματικότητας και συνείδησης. Η απάντησή της πως «είναι πραγματικότητα» ενδεχομένως να δηλώνει την επιθυμία ή την ανάγκη σας να δώσετε υπόσταση σε μια σχέση που διαλύθηκε.
Η εμφάνιση της Αγίας με το σπάνιο όνομα, της οποίας η ταυτότητα παραμένει ασαφής, υποδηλώνει την παρουσία μιας μορφής πνευματικής καθοδήγησης που δεν έχει ακόμα πλήρως αποκαλυφθεί. Το γεγονός ότι καταγόταν από τη Δράμα, ένα τοπωνύμιο φορτισμένο με την έννοια του δράματος και της ψυχικής έντασης, ίσως να είναι τυχαίο, ίσως όμως και να παραπέμπει στην εσωτερική σας πάλη. Η δυσκολία ανάγνωσης του ονόματος της Αγίας υπογραμμίζει την ατελή ακόμα κατανόηση ενός ανώτερου νοήματος που καλεί να αποκρυπτογραφηθεί.
Η υποψία πως βρισκόσασταν σε παλαιοημερολογίτικο ναό ίσως αντανακλά την αίσθηση ότι το περιβάλλον του ονείρου είναι εκτός «χρόνου», ένα πεδίο ιερής αναμονής ή εσωτερικής αναβίωσης πραγμάτων παλαιών.
Το τριώροφο κτίριο του ονείρου σας λειτουργεί ως συμβολική αναπαράσταση της εσωτερικής σας ζωής. Κάθε όροφος αντιστοιχεί σε μια διαφορετική πνευματική ή συναισθηματική βαθμίδα, και οι ξεχωριστές σκάλες πρόσβασης υποδηλώνουν πως κάθε επίπεδο απαιτεί μοναδικό τρόπο προσέγγισης· άλλος τρόπος για να φτάσει κανείς στο παρελθόν, άλλος για το παρόν, κι άλλος για τη μυστική επικράτεια του νοήματος.
Οι διάδρομοι, που θυμίζουν εμπορικά κέντρα αλλά αντί για βιτρίνες ένδυσης έχουν ναΐσκους, αποτελούν μια αξιοπρόσεκτη αντιστροφή της καθημερινότητας: εκεί όπου συνήθως ο άνθρωπος περιπλανιέται αναζητώντας αντικείμενα, στο όνειρο εσείς περιδιαβαίνετε αναζητώντας πνευματικά ίχνη, μέσα σε μια αλυσίδα ιερών τόπων.
Η παράθεση πολλών παρεκκλησίων – το ένα δίπλα στο άλλο – γεννά μια αίσθηση πληθώρας πνευματικών ευκαιριών. Σαν να σας καλεί η ψυχή να στραφείτε προς διαφορετικές όψεις της πίστης ή της ηθικής αναζήτησης. Οι ιερείς, σε διάφορους ρόλους (κοινωνούντες, συνομιλητές, περιπατητές), συμβολίζουν τις μορφές καθοδήγησης που έχετε συναντήσει ή αναζητείτε στη ζωή σας. Ο ένας κοντά σας, ο άλλος πιο μακριά· όπως και οι καθοδηγητές στη ζωή: κάποιοι περνούν φευγαλέα, άλλοι στέκουν και μιλούν, κοινωνούν.
Η παρουσία της πρώην συντρόφου σας, ειδικά την ημέρα της επετείου της γνωριμίας σας, υποδηλώνει πως το όνειρο ενέχει και μνήμη, και ενδεχομένως κάποιο άλυτο εσωτερικό ερώτημα. Εκείνη δείχνει ευλάβεια, αγγίζοντας εικόνα – ίσως πνευματικά να έχει εξελιχθεί ή απλώς εσείς την βλέπετε πλέον εξιδανικευμένη. Η ευλάβειά της ίσως συμβολίζει την εσωτερική της απόσταση ή μια υποσυνείδητη ανάγκη συμφιλίωσης – πνευματικής ή συναισθηματικής.
Η στιγμή της αγκαλιάς στον ναό λειτουργεί ως σύμβολο οικειότητας, αλλά και ερωτήματος: ποια είναι η φύση της πραγματικότητας και ποια του ονείρου; Η ερώτησή σας «μήπως αυτό που ζούμε είναι όνειρο;» καταγράφει με εντυπωσιακή ακρίβεια το προαιώνιο φιλοσοφικό ερώτημα περί πραγματικότητας και συνείδησης. Η απάντησή της πως «είναι πραγματικότητα» ενδεχομένως να δηλώνει την επιθυμία ή την ανάγκη σας να δώσετε υπόσταση σε μια σχέση που διαλύθηκε.
Η εμφάνιση της Αγίας με το σπάνιο όνομα, της οποίας η ταυτότητα παραμένει ασαφής, υποδηλώνει την παρουσία μιας μορφής πνευματικής καθοδήγησης που δεν έχει ακόμα πλήρως αποκαλυφθεί. Το γεγονός ότι καταγόταν από τη Δράμα, ένα τοπωνύμιο φορτισμένο με την έννοια του δράματος και της ψυχικής έντασης, ίσως να είναι τυχαίο, ίσως όμως και να παραπέμπει στην εσωτερική σας πάλη. Η δυσκολία ανάγνωσης του ονόματος της Αγίας υπογραμμίζει την ατελή ακόμα κατανόηση ενός ανώτερου νοήματος που καλεί να αποκρυπτογραφηθεί.
Η υποψία πως βρισκόσασταν σε παλαιοημερολογίτικο ναό ίσως αντανακλά την αίσθηση ότι το περιβάλλον του ονείρου είναι εκτός «χρόνου», ένα πεδίο ιερής αναμονής ή εσωτερικής αναβίωσης πραγμάτων παλαιών.