Καλημερα,χθες το βραδυ ειδα ενα πολυ παράξενο όνειρο,ειδα λοιπόν οτι είχα βγάλει μια φωτογραφία που καθόμουν κάπου και κοιταγα περα μακριά,και είχα βγει με το αγορι μου και του εστειλε κάποιος μηνυμα οτι πήραν την φωτογραφία μου και την ξεφτίλισαν (βάλανε άντρες πάνω μου...καταλάβατε) και πήγα στο σχολείο για να δω την φωτογραφία μου και όλοι με κοιτούσαν παράξενα,ηταν η μάνα μου εκει που ηταν στεναχωρημενη,με κοιτούσε το αγορι μου και ολο το σχολείο και εγω εβαλα τα κλάμματα γιατι στεναχωρήθηκα πολυ (το αγορι μου ηταν διπλα μου και μ έλεγε να μην με ενδιαφέρει) μετα λοιπόν θυμάμαι να ειμαι σε ενα πανέμορφο δάσος,ηταν ενα βουναλάκι με υπέροχα δέντρα πράσινα και κατι τεράστια λουλούδια ροζ και πορτοκαλί πολυ εντυπωσιακά,και κατω απο το βουναλάκι ηταν ενα ρυάκι ηταν πολυ μαγικό το μέρος,λες και έμεναν νεράιδες,και ημουν εγω με την αδερφή μου εκει (μπορει να ηταν και άλλος ένας αλλα δεν θυμάμαι συγγνωμη) και φοράγαμε άσπρα φορέματα κοντα πολυ λες και τα ειχαμε φτιάξει εμεις και λαμπαμε στο πρόσωπο,κάποια στιγμή λοιπόν κατι εγινε και πεθάναμε και οι δυο,και θυμάμαι οτι οποίος έχει μαύρα μαλλιά θα πάει στην Κόλαση (αλλα η Κόλαση δεν ηταν κακή όπως την παρουσιάζουν) και οποίοι έχουν ξανθά θα πάνε στον παράδεισο.Εγω λοιπόν σκεφτόμουν οτι το αγορι μου έχει μαύρα μαλλιά και οτι και εγω εχω (τα εχω βάψει,το φυσικό μου χρώμα ειναι καστανοξανθο με λιγο πορτοκαλί) και οτι θα είμαστε μαζι.Αφου πεθανα,εμφανίστηκα σε ενα πολυ φωτεινό σπιτι,άσπρο,υπήρχε μια ντουλαπα (παλιά ντουλάπα) η οποία ηταν κλειδωμένη και θυμάμαι οτι ηταν ενα δωμάτιο κα κάθονταν ο μπαμπάς μου (έχει πεθανει ο μπαμπάς μου) και διάβαζε κατι (δεν θυμάμαι τι) και πήγαμε με την αδερφή μου και του μιλήσαμε,αλλα μετα δεν θυμάμαι...δεν θυμάμαι καθολου..
Καλημερα,χθες το βραδυ ειδα ενα πολυ παράξενο όνειρο,ειδα λοιπόν οτι είχα βγάλει μια φωτογραφία που καθόμουν κάπου και κοιταγα περα μακριά,και είχα βγει με το αγορι μου και του εστειλε κάποιος μηνυμα οτι πήραν την φωτογραφία μου και την ξεφτίλισαν (βάλανε άντρες πάνω μου...καταλάβατε) και πήγα στο σχολείο για να δω την φωτογραφία μου και όλοι με κοιτούσαν παράξενα,ηταν η μάνα μου εκει που ηταν στεναχωρημενη,με κοιτούσε το αγορι μου και ολο το σχολείο και εγω εβαλα τα κλάμματα γιατι στεναχωρήθηκα πολυ (το αγορι μου ηταν διπλα μου και μ έλεγε να μην με ενδιαφέρει) μετα λοιπόν θυμάμαι να ειμαι σε ενα πανέμορφο δάσος,ηταν ενα βουναλάκι με υπέροχα δέντρα πράσινα και κατι τεράστια λουλούδια ροζ και πορτοκαλί πολυ εντυπωσιακά,και κατω απο το βουναλάκι ηταν ενα ρυάκι ηταν πολυ μαγικό το μέρος,λες και έμεναν νεράιδες,και ημουν εγω με την αδερφή μου εκει (μπορει να ηταν και άλλος ένας αλλα δεν θυμάμαι συγγνωμη) και φοράγαμε άσπρα φορέματα κοντα πολυ λες και τα ειχαμε φτιάξει εμεις και λαμπαμε στο πρόσωπο,κάποια στιγμή λοιπόν κατι εγινε και πεθάναμε και οι δυο,και θυμάμαι οτι οποίος έχει μαύρα μαλλιά θα πάει στην Κόλαση (αλλα η Κόλαση δεν ηταν κακή όπως την παρουσιάζουν) και οποίοι έχουν ξανθά θα πάνε στον παράδεισο.Εγω λοιπόν σκεφτόμουν οτι το αγορι μου έχει μαύρα μαλλιά και οτι και εγω εχω (τα εχω βάψει,το φυσικό μου χρώμα ειναι καστανοξανθο με λιγο πορτοκαλί) και οτι θα είμαστε μαζι.Αφου πεθανα,εμφανίστηκα σε ενα πολυ φωτεινό σπιτι,άσπρο,υπήρχε μια ντουλαπα (παλιά ντουλάπα) η οποία ηταν κλειδωμένη και θυμάμαι οτι ηταν ενα δωμάτιο κα κάθονταν ο μπαμπάς μου (έχει πεθανει ο μπαμπάς μου) και διάβαζε κατι (δεν θυμάμαι τι) και πήγαμε με την αδερφή μου και του μιλήσαμε,αλλα μετα δεν θυμάμαι...δεν θυμάμαι καθολου..